วิธีการเขียนอักษรจีน 边

边 邊 biān 名 1 物体的周围部分，外缘。 *ส่วนรอบของวัตถุ ขอบนอก* 2 国家或地区交界处。 *จุดติดต่อระหว่างประเทศหรือภูมิภาค* 3 几何学上指夹成角或围成多角形的直线。 *ในเรขาคณิต หมายถึงเส้นตรงที่สร้างมุมหรือประกอบเป็นรูปหลายเหลี่ยม* 4 旁侧，近旁。 *ด้านข้าง ใกล้เคียง* 5 方面。 *ด้านหรือแง่มุม* 6 表示方位。 *ใช้แสดงทิศทาง* 7 姓。 *นามสกุล* 边 邊 biān 动 靠近 *ใกล้* 边 邊 biān 名 1 物体的周围部分，外缘。 *ส่วนรอบของวัตถุ ขอบนอก* 【引】 1 《说文》：边，行垂崖也。 *จาก《ชุยเหวย》: ขอบคือการเดินไปยังหน้าผา* 2 《尔雅》：边，垂也。 *จาก《เอ่อหย่า》: ขอบคือการห้อย* 3 《唐·李白《荆州歌》：白帝城边足风波， 瞿塘五月谁敢过。 *จาก《บทร้อยกรองของหลี่ไป๋》: ใกล้เมืองไป่ตี้มีลมพัด แค่ฝนเดือนห้าใครกล้าข้าม* 【例】 又如:崖边;岸边;水池边;边侧(边沿，旁侧);边涯(边际;边缘) *ตัวอย่างอื่น: ขอบหน้าผา ขอบฝั่ง ขอบสระ ขอบด้าน(ขอบและด้านข้าง) ขอบตีน(ขอบขอบ; ขอบนอก)* 2 边境。 *เขตแดน* 3 旁边。 *ด้านข้าง* 4 尽头。 *จุดสิ้นสุด* 5 边区的省称。 *ชื่อจังหวัดเขตแดน* 6 方位词的后缀。 *คำลงท้ายที่บอกทิศทาง* 7 姓。 *นามสกุล* （边儿）方位词后缀。 *คำลงท้ายที่บอกทิศทาง* （边儿）方位词后缀：前边。里边。东边。左边。 *คำลงท้ายที่บอกทิศทาง: ด้านหน้า ด้านใน ด้านตะวันออก ด้านซ้าย*