วิธีการเขียนอักษรจีน 氓

氓 [méng] 〈名〉 【本义】: 外来的百姓 1. 古代称民（特指外来的）。 **1. เป็นตัวแทนของประชาชนที่มาจากต่างแดนในสมัยโบราณ** 2. 古代称百姓。 **2. หมายถึง ประชาชนในสมัยโบราณ** 3. 野民，周朝指居住在鄙野地区从事农业生产的奴隶。 **3. หมายถึง ชาวบ้านที่ไม่ได้อาศัยในเมืองในสมัยราชวงศ์โจว ซึ่งทำงานเกษตรกรรมเป็นทาส** 4. 通“泯”。灭，尽。 **4. มีความหมายเหมือน “泯” คือ ทำลาย หรือ หมดสิ้น** 5. 另见 máng。 **5. ดูที่ máng ด้วย** 氓 [méng] 〈名〉 1. 同本义。 **1. มีความหมายเดียวกัน** 引 1. 《说文》：氓，民也。 按，自彼来此之民曰氓。 **1. จาก “说文”：氓หมายถึง ประชาชน ดังนั้น ประชาชนที่มาจากที่อื่นเรียกว่า 氓** 2. 《战国策·秦策》：而不忧民氓。 **2. จาก “战国策·秦策”：ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับประชาชนที่มาจากที่อื่น** 3. 《淮南子·脩务》：以宽民氓。 **3. จาก “淮南子·脩务”：ให้ความกรุณาต่อประชาชนที่มาจากที่อื่น** 4. 《孟子》：远方之人，闻君行仁政，愿受一廛而为氓。 **4. จาก “孟子”：คนที่อยู่ไกลได้ยินว่าท่านทำการปกครองแบบมีเมตตา ต้องการมาเป็น氓** 氓 [máng] 〈名〉 1. ——“流氓”：原指无业游民，后来指品质恶劣、不务正业、为非作歹的人。 **1. "流氓" คือ คนที่ไม่มีงานทำ สมัยต่อมาใช้เพื่อบ่งบอกถึงคนที่มีคุณธรรมต่ำ ไม่ทำการดี และทำสิ่งที่ไม่ถูกต้อง** 2. 另见 méng。 **2. ดูที่ méng ด้วย**