วิธีการเขียนอักษรจีน 臣

臣 [chén] （名） 【本义】: 男性奴隶 1. 君主时代的官吏，有时亦包括百姓：臣僚。臣子。臣服。君臣。 **แปล:** ข้าราชการในยุคพระมหากษัตริย์ บางครั้งรวมถึงประชาชนด้วย: ข้าราชการ ข้าราชการชาย การยอมจำนน พระมหากษัตริย์และข้าราชการ 2. 官吏对君主的自称：“王必无人，臣愿奉璧往使。” **แปล:** ข้าราชการที่เรียกตัวเองว่าเป็นข้าราชการของพระมหากษัตริย์: "พระราชามักไม่มีผู้คน ข้าพเจ้าขอเสนอของขวัญ" 3. 古人谦称自己。 **แปล:** การใช้คำพูดที่ถ่อมตนในอดีตเพื่อเรียกตัวเอง 4. 古代指男性奴隶：臣仆。臣虏。 **แปล:** ในสมัยโบราณหมายถึงทาสชาย: ข้าทาส ข้าทาส 【引】 1. 《说文》：臣，事君者也。象屈服之形。 **แปล:** ข้าคือผู้ที่รับใช้พระราชา เป็นรูปแบบที่แสดงถึงการยอมจำนน 2. 《礼记·礼运》：仕于公曰臣。 3. 《国语·晋语》：事君不贰是谓臣。 4. 《左传·成公二年》：臣治烦去惑者也。 5. 《书·费誓》：臣妾逋逃。 郑注:“臣妾，厮役之属也。” 6. 《礼记·少仪》：臣则左之。 注:“谓囚俘。” 7. 《韩非子·五蠹》：虽臣虏之劳不苦于此矣。 【例】 如:臣妾（古时对奴隶的称谓。男曰臣，女曰妾）；臣役（泛指奴仆）；臣御（臣妾仆御）；臣宰（本指奴隶。后亦以称辅佐帝王的臣佐） **แปล:** เช่น: ข้าราชการหญิง (ชื่อที่ใช้เรียกทาสในอดีต ชายเรียกว่า ข้ากษัตริย์ สตรีเรียกว่า ข้าหญิง) ข้าทาส (หมายถึงทาสทั่วไป) ข้าดูแล (ดูแลข้าราชการ) ข้าราชการที่ช่วยพระมหากษัตริย์ 5. 国君所统属的众民 **แปล:** ประชาชนที่อยู่ภายใต้การปกครองของพระมหากษัตริย์ 3. 君主制时的官吏 **แปล:** ข้าราชการในยุคระบบกษัตริย์ 4. 君主制时的高级官员;大臣 **แปล:** ข้าราชการระดับสูงในยุคระบบกษัตริย์; รัฐมนตรี 5. 古人自称 **แปล:** การเรียกตัวเองของคนในอดีต 6. 古代大臣对君的自称 **แปล:** การเรียกตัวเองของรัฐมนตรีต่อพระมหากษัตริย์ในสมัยโบราณ 7. 对父的自称 **แปล:** การเรียกตัวเองเกี่ยวกับบิดา 8. 对一般人的自称。表示自谦 **แปล:** การเรียกตัวเองในเชิงสุภาพ เพื่อแสดงการถ่อมตน （动） 1. 役使 **แปล:** ใช้แรงงาน 2. 臣服 **แปล:** ยอมรับอำนาจ ใต้บังคับบัญชา