วิธีการเขียนอักษรจีน 舌

舌 [shé] 〈名〉 【本义】:舌头 1 人或动物嘴里辨别滋味、帮助咀嚼和发音的器官。 * ***อวัยวะที่ช่วยในการเคี้ยวและพูด สัมผัสรสชาติในปากของคนหรือสัตว์*** 2 语言辩论的代称。 * ***เป็นสัญลักษณ์ของการโต้เถียงเกี่ยวกับภาษา*** 3 像舌头的东西。 * ***สิ่งที่มีลักษณะคล้ายลิ้น*** 4 铃或释中的锤。 * ***ค้อนที่อยู่ในระฆังหรือไปในของแก้ว*** 5 指箭靶两旁上下伸出的部分。 * ***ชิ้นส่วนที่ยืดออกด้านบนและล่างของเป้านัด*** 【引】 1 《说文》：舌，在口所以言也，别味也。从干，从口，会意。言犯口而出，食犯口而入也。 * ***ในคำอธิบายศาสตร์นี้กล่าวว่า ลิ้นคือคำพูดที่มาจากปากและรสชาติที่แตกต่างกัน*** 2 《易·说卦》：兑为口舌。 * ***ที่กล่าวว่า “兑” เป็นปากและลิ้น*** 3 《素问·阴阳应象大论》：心在窍为舌。 * ***อ้างจากหนังสือที่ว่าหัวใจคือรากฐานในการพูด*** 4 《虞初新志·秋声诗自序》：人有百口，口有百舌，不能名其一处也。 * ***กล่าวถึงความเป็นไปได้ที่ผู้คนมีหลายปากและหลายลิ้น หาไม่พบชื่อหมายถึงดังกล่าว*** 【例】 อีกตัวอย่าง เช่น: 舌举(舌翘起而不能动。指理屈词穷) 舌挢不下(翘起舌头。形容惊讶或害怕的样子) 舌刺刺(形容嘴舌不停地说话) 舌敞唇穿(舌烂辰破，舌烂唇干) 舌簧(巧舌) 舌干唇焦(说话过多，舌头干燥，嘴唇焦裂) 2 代指言语。 * ***หมายถึงการพูด หรือการใช้ภาษา*** 【引】 1 《国语·周语》：云而使舌。人体委与之。 * ***หมายถึงการที่มนุษย์สามารถสื่อสารความหมายให้อีกฝ่ายเข้าใจ*** 2 《论语·颜渊》：驷不及舌。 * ***กล่าวถึงความสำคัญของการพูดในขณะที่มีข้อมูลของผู้พูด*** 【例】 舌辩(能言善辩;争辩) 舌摇簧鼓(满嘴胡说;大发议论) 舌敝耳聋(指言者舌敝，听者耳聋) 舌辨(口才敏捷) 舌锋(谓言词犀利) 舌人(古代的翻译官) 舌端月旦(用言语评论人物) 舌剑唇枪(比喻言辞锋利) 舌灿莲花(比喻能言善道) 3 指畚箕外伸的部分。 * ***หมายถึงส่วนที่ยื่นออกมาจากจอบหรือวัสดุที่คล้ายลิ้น*** 【例】 如:帽舌;鞋舌;火舌 ***เช่น: ปีกหมวก; ปีกรองเท้า; ลิ้นไฟ*** 4 指装在铃铎内的锤。 * ***หมายถึงค้อนที่อยู่ภายในระฆัง*** 【引】 1 《书·胤征》：遒人以木铎徇于路。 * ***หมายถึงคนที่ใช้ระฆังไม้ในการเรียกคนบนถนน***