วิธีการเขียนอักษรจีน 射

射 [shè] [动] 【本义】: 用弓发箭使中远处目标 【造字法】: 本作“射”。会意。金文字形，象箭在弦上，手(寸)在发放。小篆把弓矢形讹变成“身”字，误。 1. 放箭。 - 放箭：～箭。后羿～日。 - 放箭: ยิงลูกศร 2. 用推力或弹力送出子弹等。 - ～击。扫～。发～。～程。～手。 - ส่งกระสุนด้วยแรงดันหรือแรงดึง 3. 气体或液体等受到压力迅速流出。 - 喷～。注～。 - แก๊สหรือน้ำไหลออกมาอย่างรวดเร็วเกิดจากความดัน 4. 放出光、热、电波等。 - ～电。辐～。～线。照～。反～。 - ปล่อยแสง ความร้อน คลื่นไฟฟ้าออกมา 5. 有所指。 - 暗～。影～。 - มีจุดหมาย 射 [shè] [名] 1. 放箭的人。 - 放箭的人: นักธนู 2. 射法。古代六艺之一。有关弓箭制作规范和使用技能的训练。 - วิธีการยิงธนู 3. 乡射礼。 - พิธีการยิงในท้องถิ่น 4. 圭璋上端锐出部分。 - ส่วนที่แหลมของเครื่องประดับที่ทำจากหยก 5. 姓。 - นามสกุล 〔～干〕古书上的一种草，根可入药。 - สมุนไพรชนิดหนึ่งในหนังสือเก่า ใช้รากในการรักษา 〔仆～〕中国秦至宋代的官名，宋代以后废。 - ชื่อทางการในสมัยฉินถึงซ่ง ซึ่งถูกยกเลิกหลังจากนั้น 参见「射干」、「仆射」等条。 - ดูคำว่า "射干" และ "仆射" 〔无～〕 1. 中国古代音乐十二律之一； - หนึ่งในสิบสองโน้ตดนตรีของจีนโบราณ 2. 中国春秋时景王所铸钟名。 - ชื่อระฆังที่ทำขึ้นในสมัยราชวงศ์ฉิน 动词 放箭使中目标物。 - กริยา ยิงลูกศรเพื่อให้โดนเป้าหมาย 《论语．述而》：「子钓而不纲，弋不射宿。」 - "เมื่ออาจารย์ตกปลาโดยไม่ใช้เบ็ด, ก็จะแทงลูกศรไม่ได้"