วิธีการเขียนอักษรจีน 衆

衆 1. 人群；กลุ่มคน 2. สัตว์หรือบุคคลที่ทำงานในเกษตรกรรมในสมัยเฉิงและโจว หรือผู้จัดการทาส 3. จำนวนมาก、มากมาย 4. หลาย、มากมาย 5. ทั่วไป؛ ปกติ 6. ภาษาพุทธ ใช้เพื่อระบุจำนวนศิษย์ 7. ฝนตกนาน (มากกว่า 3 วัน) 8. นามสกุล 衆 1. 人群；กลุ่มคน。《廣韻•送韻》：“衆，多也。三人為衆。”《正字通•目部》：“眾，从横目，从乑，人數多也。今經傳譌作‘衆’，《正韻》亦作衆。” 2. สัตว์หรือบุคคลที่ทำงานในเกษตรกรรมในสมัยเฉิงและโจว。《書•湯誓》：“格!爾衆庶，悉聽朕言。” 3. จำนวนมาก。 《商君書•弱民》：“今夫人衆兵强，此帝王之大資也。” 4. หลาย。《莊子•齊物論》：“狙公賦芧，曰：‘朝三而暮四。’衆狙皆怒。曰：‘然則朝四而暮三。’衆狙皆悦。” 5. ทั่วไป；ปกติ。《史記•刺客列傳》：“臣事范、中行氏，范、中行氏皆衆人遇我，我故衆人報之。” 6. ภาษาพุทธ ใช้เพื่อระบุจำนวนศิษย์。《大乘章義》第十：“所言僧者，外國正音名曰僧伽，此方翻譯名和合衆。行德不乖，名之為和；和者非一，目之為衆。” 7. ฝนตกนาน。《禮記•月令(季春之月)》“淫雨蚤降”汉郑玄注：“雨三日以上為霖。今《月令》曰衆雨。” 8. นามสกุล。《通志•氏族略三》：“衆氏，姬姓。鲁公子益师，字众仲，亦曰众父，以字為氏。众，一音终。” 衆 1. จำนวนมาก; ประชาชนทั่วไป。 2. ทุกสิ่งทุกอย่าง 3. ข้าราชการทั้งหมด; ขุนนาง 4. ทหาร; กองทัพ；ยังหมายถึงบุคคลที่แข็งแรงพอจะเป็นทหารได้ 5. สัตว์ในสมัยเฉิงและโจวที่ทำการเกษตร หรือผู้ที่ดูแลทาส 6. ภาษาในพระพุทธศาสนาใช้เพื่อหมายถึงจำนวนพระภิกษุ 7. นามสกุล 衆 1. จำนวนมาก、มากมาย。 2. ตระกูลต่าง ๆ 3. กว้างใหญ่；ทั่วไป 谷类的一种，即秫。 1. ข้าวกล้องประเภทหนึ่ง即秫。