วิธีการเขียนอักษรจีน 稟

稟: 1. 同“禀”。 เดียวกันกับ "禀" 名词 天赋的资质。 【组词】：「天赋异禀」。宋．朱熹〈大学章句序〉：「然其气质之禀或不能齐，是以不能皆有以知其性之所有而全之也。」 คำนาม คุณสมบัติที่มีมาแต่กำเนิด 【ตัวอย่างคำ】：“天赋异禀” ซ่ง จูซี ใน “ต้นฉบับคำอธิบายของมหาวิทยาลัย” กล่าวว่า “แม้ว่าคุณลักษณะพื้นฐานอาจไม่เท่ากัน ดังนั้นจึงไม่สามารถทั้งหมดรู้ถึงธรรมชาติของตนที่มีและสมบูรณ์ได้” 动词 承受。《书经．说命》：「王言惟作命不言，臣下罔攸禀令。」汉．孔安国．传：「禀，受也。」《左传．昭公二十六年》：「先王所禀于天地，以为其民也。」 กริยา รับ หรือได้รับ。《หนังสือโบราณ．การประกาศ》 กล่าวว่า “กษัตริย์บอกว่าเป็นเพียงการประกาศ ซึ่งไม่มีอะไรมาบอกคำสั่งของข้าราชบริพาร” จาก “ผู้สืบทอด” ของฮั่น คงอานกง กล่าวว่า “禀 หมายถึง รับ” ใน “ซ้ายส่งต่อ　　昭公 二十六 ปี” กล่าวว่า “สิ่งที่พระมหากษัตริย์ได้มาจากฟ้าแผ่นดิน เป็นเพื่อประชาชนของเขา” 名词 谷仓。通「廪」。 คำนาม คลังสินค้า หรือโกดัง 《新唐书．卷八四．李密传》：“今禀无见粮，难以持久。” “หนังสือซินถัง เล่ม 84 ชีวิตของหลี่มี่: “ตอนนี้โกดังไม่มีข้าว หามาได้ยาก” 上述[一]的另一种读音。 เสียงอ่านอีกแบบหนึ่งของข้างต้น [1]