วิธีการเขียนอักษรจีน 暮

暮 [mù] 〈名〉 【本义】: 日落时，傍晚 【造字法】: 形声。从日，莫声。古字作“莫”，像太阳落到草丛中，表示天将晚。“暮”为后起字。 1 傍晚，太阳落山的时候：日暮。暮气。暮色。日暮途穷。暮鼓晨钟。 1 เย็น แสงอาทิตย์ตกดิน: วันเย็น ท้องฟ้าในยามเย็น สีในยามเย็น วันเย็นใกล้จะสิ้นสุด เสียงกลองตอนกลางคืน 2 晚，将尽：暮春。暮年。暮节。暮齿（晚年）。 2 ตอนเย็น จะสิ้นสุด: ต้นฤดูร้อน ปีเก่า สิ้นสุดของเทศกาล ช่วงชีวิตในวัยสูง 1 同本义 (dusk;sunset;evening) 1 ความหมายที่เหมือนกัน (ยามเย็น; อาทิตย์ตกดิน; เย็น) 2 夜晚 (the end) 2 ค่ำคืน (ตอนจบ) 〈形〉 1 喻指年老，衰老 1 หมายถึงความชราภาพ อายุ 2 迟;晚 2 ช้า; ดึก 1 同本义 1 ความหมายเหมือนกัน 【引】 《论衡·明雩》：暮者，晚也。 《庄子·齐物论》：朝三而暮四。 《楚辞·离骚》：恐美人之迟暮。 《乐府诗集·木兰诗》：旦辞爷娘去，暮宿黄河边。 《韩非子·难一》：今朝至，暮变。 宋· 苏轼《石钟山记》：至莫夜月光明。 唐· 杜甫《石壕吏》：暮投石壕村，有吏夜捉人。 【例】 又如: 暮天(傍晚的天空);暮雨(傍晚的雨);暮途(傍晚的路程);暮烟(傍晚的烟霭);暮暮(每天傍晚);暮鼓(鼓楼晚间报时的鼓声);暮暗(日落天暗) ยกตัวอย่างอีก เช่น: ท้องฟ้าในยามเย็น; ฝนในยามเย็น; เส้นทางในยามเย็น; ควันในยามเย็น; ทุกเย็น; เสียงกลองในยามค่ำที่บอกเวลา; ความมืดเมื่อพระอาทิตย์ตก 1 夜晚 (the end) 1 ยามค่ำคืน (ตอนจบ) 【引】 《沈约《桐赋》：枝封暮雪。 《论语》：暮春者，春服既成，冠者五六人。 【例】 又如: 暮月(一季的末月);暮末(犹末世);暮冬(冬末) ยกตัวอย่างอีก เช่น: เดือนสุดท้ายของฤดู; ตอนท้ายของฤดูกาล; สิ้นสุดฤดูหนาว 〈形〉 1 喻指年老，衰老 (aged) 1 หมายถึงความชรา 【引】 庾信《哀江南赋序》：藐是流离，至于暮齿。 《吕氏春秋》：夫自念斯，学德未暮。 曹操《步出夏门行》：烈士暮年，壮心不已。 【例】 又如: 暮老(指年老);暮古(年老糊涂);暮志(晚年的志向);暮耋(指年老);暮齿(晚年);暮景(比喻垂老之年) ยกตัวอย่างอีก เช่น: ชราภาพ; ชราและมึนงง; ความตั้งใจในวัยชรา; อายุชรา; ชีวิตในวัยบั้นปลาย; สถานการณ์ในความชรา 2 迟;晚 2 ช้า; ดึก 【引】 《吕氏春秋》：夫自念斯，学德未暮。 《曹操《步出夏门行》：烈士暮年，壮心不已。 【例】 又如: 暮迟(犹言不及时);暮生(父亲死后才出生) ยกตัวอย่างอีก เช่น: ช้าเมื่อแก่ (หมายถึงไม่ทันเวลา); เกิดหลังจากที่พ่อเสียชีวิต