วิธีการเขียนอักษรจีน 琴

琴： 古代弦乐器，最初是五根弦，后加至七根弦（亦称“七弦琴”；通称“古琴”）。 古代ดนตรีเครื่องสาย ที่เริ่มต้นจากสายห้าสาย และต่อมาเพิ่มขึ้นเป็นเจ็ดสาย (เรียกว่า “七弦琴”；ทั่วไปเรียกว่า “古琴”)。 某些乐器的统称。 ชื่อรวมของเครื่องดนตรีบางประเภท。 琴： 古代弦乐器，最初是五根弦，后加至七根弦（亦称“七弦琴”；通称“古琴”）：～瑟。～曲。～师。～意。抚～。～棋书画。 古代ดนตรีเครื่องสาย ที่เริ่มต้นจากสายห้าสาย และต่อมาเพิ่มขึ้นเป็นเจ็ดสาย (เรียกว่า “七弦琴”；ทั่วไปเรียกว่า “古琴”)：～瑟。～曲。～师。～意。抚～。～棋书画。 某些乐器的统称：钢～。月～。胡～。口～。竖～。小提～。～书（曲艺的一种）。弹～。 ชื่อรวมของเครื่องดนตรีบางประเภท：钢～。月～。胡～。口～。竖～。小提～。～书（曲艺的一种）。弹～。 琴 琹 qín 名 本义: 拨弦乐器。俗称古琴 本义: เครื่องดนตรีที่ใช้การดีดสาย สาธารณูปโภคเรียกว่า 古琴 造字法: 本作“珡”。象形。小篆字形，象乐器形，上面“玨”象弦和弦柱，下面象琴身。 造字法: เริ่มต้นจาก “珡”。เป็นรูปภาพ มีลักษณะเป็นตัวอักษรเล็ก รูปทรงเครื่องดนตรี ข้างบน “玨” แทนสายและเสาซึ่งจับสาย ด้านล่างแสดงถึงตัวเครื่องดนตรี。 同本义： 同本义: ( qin， a seven-stringed plucked instrument ) 同本义: ( qin， เครื่องดนตรีที่ใช้การดีดสายเจ็ดสาย ) 某些乐器的通称： 某些乐器的通称： ( a general name for certain musical instruments ) ชื่อทั่วไปของเครื่องดนตรีบางประเภท。 引 《说文》：琴，弦乐也。神农所作，洞越练朱五弦，周加二弦，象形。古文从瑟金省声。 《说文》: คิน เครื่องดนตรีสาย。ที่สร้างโดยเซินหนง มีสายห้าสายอันเข้มข้น，ราชวงศ์จูได้เพิ่มสายสองสาย，เป็นรูปภาพ ตัวอักษรเก่าปรับลดเสียงจากเกียง金。 《广雅·释乐》：神农氏琴长三尺六寸六分，上有五弦，曰宫商角徵羽，文王增二弦，曰少宫、少商。 《广雅·释乐》: คินที่สร้างโดยเซินหนงยาว 3 ฟุต 6 นิ้ว 6 ส่วน มีสายห้าสาย คือ宫商角徵羽，วรรณกรรมได้เพิ่มอีกสองสาย，ชื่อว่า少宫、少商。 晋· 陶渊明《归去来兮辞》：乐琴书以消忧。 晋·陶渊明《归去来兮辞》: เล่นคินและเขียนหนังสือเพื่อบรรเทาความกังวล。 例 琴史(琴和史籍);琴书(琴与书;谈论琴艺的典籍);琴床(琴案;琴几);琴柱(琴上用以系弦的柱) 例: ประวัติศาสตร์คิน(คินและประวัติศาสตร์); หนังสือคิน(คินกับหนังสือ; อ้างอิงเกี่ยวกับศิลปะการเล่นคิน); โต๊ะคิน(โต๊ะสำหรับวางคิน; โต๊ะคิน); เสาคิน(เสาบนคินที่ใช้ผูกสาย)。 如: 提琴; 胡琴; 钢琴; 口琴 เช่น: ไวโอลิน; ดนตรีขลุ่ย; เปียโน; ฮาร์โมนิก。