วิธีการเขียนอักษรจีน 霄

霄 [xiāo] [名] 【本义】: 米雪 【造字法】: 形声。从雨;肖声。 1. 云。 - เมฆ 2. 天空。 - ท้องฟ้า 【引】 1. 《说文》：霄，雨霓为宵。 - "เซียว" หมายถึง ฝนและรุ้งเป็นค่ำคืน 2. 《国语·齐语》：雨霓为霄雪。 注:“冰雪杂下者谓之霄。” - "ฝนและรุ้งคือหิมะเซียว" หมายถึง "น้ำแข็งและหิมะที่ตกปนกันเรียกว่าเซียว" 3. 《和吴冲卿雪诗》：风助霄仍汹。 - "ลมช่วยเซียวยังมีความรุนแรง" 【例】 - 霄雪(下霰) - หิมะเซียว (หิมะขนาดเล็กที่ตกลงมา) 1. 高空稀薄游动的云。 - เมฆที่ล่องลอยอยู่ในอากาศที่บางเบาในที่สูง 【引】 1. 霄，日旁气也。——《汉书·扬雄传》注 - "เซียว" เป็นอากาศข้างๆ ดวงอาทิตย์ 2. 霄，摩天赤气也。——《后汉书·仲长统传》注 - "เซียว" เป็นอากาศสีแดงที่สูงขึ้นไป 3. 霄，云也。——《后汉书·张衡传》注 - "เซียว" หมายถึง เมฆ 4. 木华《海赋》：气似天霄。 - อากาศเหมือนกับการอยู่ในเซียว 5. 郭璞《江赋》：腾虹扬霄。 - ลอยตัวคล้ายรุ้งในเซียว 3. 云际;天空。 - ขอบเมฆ; ท้องฟ้า 【引】 1. 《淮南子·原道》：乘云陵霄。 - นั่งอยู่บนเมฆไปยังเซียว 2. 王逸《鲁灵光殿赋》：霄霭而晻暖。 - เมฆคลุมที่ทำให้อบอุ่นในเซียว 3. 宋·沈括《梦溪笔谈》：森然千霄。 - สวยสดงดงามในเซียว 【例】 - 凌霄之志; 九霄; 霄外(云霄之外，天外); 霄衢(天路) - ความปรารถนาในเซียว; เซียวเก้า; นอกเซียว (นอกเมฆ, นอกท้องฟ้า); เซียวกู่ (เส้นทางในสวรรค์) 4. 通“宵”。夜晚。 - คำที่ใช้แทน "ค่ำคืน" 【引】 1. 《吕氏春秋·明理》：有众日并出，有昼盲，有霄见。 - มีดวงอาทิตย์หลายดวงขึ้นพร้อมกัน, มีกลางวัน แต่มีเซียวมา 2. 《左传》：霄涉颍与 楚人盟。 - เซียวข้ามน้ำเยิ้งเพื่อทำพันธมิตรกับคนชุ่ย [动] 通“消”。消灭;消失 - การทำลาย; การหายไป 【引】 1. 《墨子·经说上》：霄尽，荡也。顺长，治也。 - เซียวหมดแล้ว, จะถูกพัดพาไป, เรียบง่ายก็จะถูกจัดการ 2. 曹植《洛神赋》：忽不悟其所舍，怅神霄而蔽光。 - ลืมความเข้าใจที่ควรจะมี, รู้สึกถึงเซียวแต่ถูกบดบังแสงสว่าง