วิธีการเขียนอักษรจีน 霞

霞 [xiá] 〈名〉 1. พระอาทิตย์ขึ้นหรือลงเมื่อท้องฟ้ามีเมฆที่สะท้อนแสงแดดเฉียง ๆ เกิดเป็นสีสัน * *เช้า～* (ซากุระเช้า) * *เย็น～* (ซากุระเย็น) * *สี～* (สีสีสัน) * *เมฆ～* (เมฆซากุระ) * *～ผ้า* (ผ้าซากุระ) * *～แสง* (แสงซากุระ) 2. สวยงามเหมือนสีสันของซากุระ (光彩) 3. คำว่า “遐” หมายถึงห่างไกล (遥远) 【引】 1. 《说文新附》：霞，赤云气也。 2. 王勃《滕王阁序》：落霞与孤鹜齐飞，秋水共长天一色。 3. 唐· 李白《梦游天姥吟留别》：云霞明灭。 4. 失向来之烟霞。 5. 清· 薛福成《观巴黎油画记》：云霞掩映。 【例】 * 如: 霞举飞升 (道教指修行得道者可由云霞托拥，飞升天界; 亦指腾云驾雾); 云霞 (เมฆสี); 霞彩 (สีสันของซากุระ) --- 霞 [xiá] 〈形〉 1. สีสันที่งดงามเหมือนซากุระ (光彩) 【引】 1. 南朝宋· 鲍照《登庐山望石门》：瑶波逐穴开，霞石触峰起。 【例】 * 如: 霞石 (หินสีแดง); 霞帔 (เสื้อผ้าแบบหนึ่งของลัทธิเต๋า คล้ายกับผ้าคลุมที่ประดับด้วยสี) 2. คำว่า “遐” หมายถึงห่างไกล (遥远) 【引】 1. 《楚辞·屈原·远游》：载营魄而登霞兮，掩浮云而上征。 2. 南朝梁· 何逊《哭吴兴柳恽》：霞区两借寇，贪泉一举巵。 【例】 * 如: 霞志 (ความปรารถนาที่สูงส่ง); 霞区 (พื้นที่ห่างไกล)