วิธีการเขียนอักษรจีน 痂

痂 [jiā] 名 1. 伤口或疮口血液、淋巴液等凝结成的东西，伤口或疮口痊愈后，自行脱落：结～。 * ใช้เพื่ออ้างถึงของแข็งที่เกิดจากเลือดหรือน้ำเหลืองที่แผลหรือแผลเป็นค้างอยู่ ซึ่งจะหลุดออกเองเมื่อแผลหาย 2. 痂皮;疮壳 * เปลือกที่ตกจากแผลหรือแผลเป็น 引 1. 《说文》：痂，疥也。从疒，加声。 * ใน《ตามคำศัพท์จีน》กล่าวว่า 痂 หมายถึง โรคผิวหนัง โดยมีต้นกำเนิดจากอาการที่เกี่ยวกับความเจ็บป่วย 2. 《广雅》：痂，创也。按，今谓疮所脱之鳞为痂。 * ใน《บันทึกทางวรรณกรรมจีน》ธ ธารกล่าวว่า 痂 หมายถึง การบาดแผลหรือแผลถลอก ซึ่งในปัจจุบันหมายถึงเกล็ดหรือเปลือกที่หลุดออกจากแผล 3. 《南史》：刘邕嗜食痂。 * ใน《ประวัติศาสตร์ใต้》กล่าวถึงเกี้ยวการที่ชายชื่อนามว่าเหลียงหยงชอบกิน痂 4. 《聊斋志异·翩翩》：数日，疮痂尽脱。 * ใน《เรื่องราววรรณกรรมที่ควรพูดถึง》 กล่าวว่าหลายวันหลังจากนั้น เปลือกแผลทั้งหมดหลุดออก 例 又如:痂查(痂皮);痂癞(中医学名词。一种皮肤病);痂皮(伤口或疮口表面上由血小板和纤维蛋白凝结而成的块状物，伤口或疮口痊愈后自行脱落)。又指:伤口或疮口 * เช่น痂查(เปลือกแผล);痂癞(ชื่อในแพทย์แผนจีน ใช้เรียกโรคผิวหนังชนิดหนึ่ง);痂皮(ก้อนของแผลที่เกิดจากเม็ดเลือดแดงและไฟลัมโปรตีน ซึ่งจะหลุดออกเองเมื่อแผลหาย) นอกจากนี้ยังหมายถึงแผลหรือแผลเป็น 引 1. 唐· 段成式《酉阳杂俎续集》：旁有乞兒箕坐，痂面饥衣。 * ใน《เรื่องราวเพิ่มเติมในยุคตัง》กล่าวถึงเด็กที่นั่งขอทานอยู่ข้างๆ โดยมีใบหน้าที่มี痂 และสวมเสื้อผ้าที่รัดแน่น