วิธีการเขียนอักษรจีน 褻

褻 内衣；便服。 ***เสื้อผ้าชั้นใน; เสื้อผ้าที่สวมใส่ภายในบ้าน*** 衣破之餘。 ***ซึ่งเกิดจากการขาดของเสื้อผ้า*** 轻慢；侮弄。 ***ดูถูก; ทำให้รู้สึกไร้ค่า*** 亲近；宠倖。 ***ใกล้ชิด; ถูกเอาใจ*** 污穢；骯髒。 ***สกปรก; ระบาด*** 不莊重。 ***ไม่เคร่งครัด*** 熟悉。 ***คุ้นเคย*** 内衣；便服。《説文•衣部》：“褻，私服。”《廣韻•薛韻》：“褻，衷衣。” ***เสื้อผ้าชั้นใน; เสื้อผ้าสำหรับอยู่บ้าน。《อธิบายอักษร: เสื้อผ้า, ส่วนที่ใช้ในบ้าน.》*** 衣破之餘。《篇海類編•衣服類•衣部》：“褻，衣破之餘曰褻。” ***ซึ่งเกิดจากการขาดของเสื้อผ้า《จากการรวบรวมหนังสือ: เสื้อผ้า》*** 轻慢；侮弄。《廣雅•釋言》：“褻，狎也。” ***ดูถูก; ทำให้รู้สึกไร้ค่า《จากปัญญา: คำอธิบาย》*** 亲近；宠倖。《禮記•檀弓下》：“（李）调也，君之褻臣也，為一飲一食，忘君之疾，是以飲之。” ***ใกล้ชิด; ถูกเอาใจ《จากหนังสือความเห็น: ข่าวสารด้านสังคม》*** 污穢；骯髒。如：穢褻；褻器。《禮記•内則》：“不有敬事，不敢袒褐，不涉不撅，褻衣衾，不見裏。” ***สกปรก; ระบาด เช่น: สกปรก, เครื่องใช้ที่ไม่สะอาด《จากหนังสือมารยาท: ภายในบ้าน》*** 不莊重。《北史•封懿傳》：“子繡外貌儒雅，而使氣難犯。兄女壻司空婁定遠為瀛州刺史，子繡為勃海太守，定遠過之，對妻及諸女謙集言戲，微有褻慢。” ***ไม่เคร่งครัด《จากประวัติศาสตร์: คำบรรยายของผู้ใหญ่ในตระกูล》*** 熟悉。《論語•鄉黨》：“見冕者與瞽者，雖褻，必以貌。” ***คุ้นเคย《จากอรรถธรรม: พูดคุยกับคนในท้องถิ่น》***