วิธีการเขียนอักษรจีน 鼻

鼻 【本义】: 鼻子 1. 嗅觉器官，亦是呼吸器官之一。 【แปล】: อวัยวะที่ใช้ในการดมกลิ่น และยังเป็นอวัยวะสำหรับหายใจด้วย 2. 创始；开端。 【แปล】: จุดเริ่มต้นหรือจุดเริ่มต้น 鼻 1. 嗅觉器官，亦是呼吸器官之一：～子。～窦。～孔。～腔。～涕。～音。～烟（由鼻孔吸入的粉末状的烟）。仰人～息。嗤之以～。 【แปล】: อวัยวะที่ใช้ในการดมกลิ่น ซึ่งยังทำหน้าที่เป็นอวัยวะหายใจด้วย เช่น: ปีกจมูก, ช่องจมูก, รูจมูก, โพรงจมูก, น้ำมูก, เสียงจมูก, ควันจมูก (ควันผงที่ดูดผ่านรูจมูก) 2. 创始；开端：～祖。 【แปล】: จุดเริ่มต้นหรือจุดเริ่มต้น เช่น: บรรพบุรุษ 引 1. 《说文》：鼻，引气自畀也。 【แปล】: จาก "หนังสือพูด" กล่าวว่า: จมูก เป็นอวัยวะที่สูดอากาศเข้ามา 2. 《老子》：天食人以五气从鼻入，地食人以五味从口入。 【แปล】: จาก "เต๋า" กล่าวว่า: สวรรค์ให้คนได้รับอากาศห้าอย่างผ่านทางจมูก และโลกก็ให้คนรับรสห้ารสผ่านทางปาก 3. 《白虎通》：鼻出入气高而有窍，又，鼻者，肺之使。 【แปล】: จาก "บันทึกหงส์ขาว" กล่าวว่า: จมูกนั้นมีช่องที่ทำให้อากาศเข้าหรือออกได้ และจมูกก็คือเครื่องมือของปอด 4. 《易·噬》：肤灭鼻。 虞注:“艮为鼻。” 【แปล】: จาก "หนังสือการทำนาย" กล่าวว่า: ผิวหรือผิวหนังนั้นหมายถึงจมูก 5. 《荀子·荣辱》：鼻辨芬芳腥臊。 【แปล】: จาก "สุ่นจื่อ" กล่าวว่า: จมูกนั้นช่วยแยกแยะกลิ่นหอมและกลิ่นเหม็น 例 又如: 鼻哂(即嗤之以鼻。轻视、嘲笑的表情); 鼻饮(用鼻饮水); 鼻准(鼻子的尖端)。又指某些器物上的隆起或孔状部分。如: 印鼻; 针鼻儿; 门鼻儿; 鞍鼻 【แปล】: เช่น: การจามจมูก (คือ: การยิ้มเหยียดหรือการเยาะเย้ย); การดื่มน้ำด้วยจมูก; ปลายจมูก; ยังหมายถึงส่วนที่ยื่นหรือรูที่ปรากฏบนวัตถุบางอย่าง เช่น: ยอดจมูก, ปลายเข็ม, จุดที่ประตู, จุดที่นั่งม้า 2. 初始，发端 ([En.] originate;earliest) 【แปล】: จุดเริ่มต้นหรือจุดเริ่มต้น 引 1. 《方言十三》：鼻，始也。兽之初生谓之鼻，梁益之间谓鼻为初，或谓之祖。 【แปล】: จาก "ภาษาและคำศัพท์" กล่าวว่า: จมูก คือ จุดเริ่มต้น การเกิดของสัตว์เรียกว่าเป็นจมูก ส่วนระหว่างลำแสงที่กล่าวว่าสิ่งแรกคือจมูก หรือต้นตระกูล 2. 《汉书·扬雄传》：有周氏之婵嫣兮，或鼻祖于汾隅。 【แปล】: จาก "หนังสือฮั่น" กล่าวว่า: มีหญิงสาวจากตระกูลโจว อาจเรียกว่าบรรพบุรุษที่พบกันที่ซีกฟอง