วิธีการเขียนอักษรจีน 碧

碧 [bì] 名 【本义】: 青绿色的玉石 【本义】: หยกสีน้ำเงิน 1 青绿色的玉石：～玉。 1 หยกสีน้ำเงิน: ～หยก。 2 青绿色：～绿。金～辉煌。～空。 2 สีน้ำเงิน: ～สีเขียว。ทอง～เจิดจ้า。～ท้องฟ้า。 引 1 《说文》：碧，石之青美者。 1 《ชัวร์เวิน》: บีพิค คือ หินที่สีน้ำเงินสวยงาม. 2 《山海经·西山经》：高山，其下多青碧。 2 《เซียงไห่จิง·เซียงซานจิง》: ภูเขาสูง ซึ่งมีสีเขียวอยู่ใต้นั้นมาก. 例 又如: 章峨之山多瑶碧。 เช่น: ภูเขาจางเอ่อมีหยกสีน้ำเงินอยู่มาก. 引 1 《淮南子·地形》：昆仑碧树瑶树在其北。 1 《ในนานจื่อ·การกำหนดภูมิประเทศ》: ต้นไม้หยกในคุนหลุนอยู่ทางเหนือ. 2 《汉书·司马相如传》：锡碧金银，众色炫耀。 2 《ฮั่นชู·ชีหมิงซังหลาย》: ให้ทองเงินหยก ทำให้หลากหลายสีเด่นชัด. 例 又如: 碧卢(像玉的美石);碧箫(用碧玉制的箫); เช่น: บีลู(หินที่มีลักษณะคล้ายหยก); บีเซียว(ฟลูที่ทำจากหยกสีน้ำเงิน); 碧玉椽(用碧玉做的椽子) บีหยกชวน(ไม้แผ่นที่ทำจากหยกสีน้ำเงิน) 2 指代绿水 2 หมายถึงน้ำเขียว 引 1 唐· 李白《望天门山》：碧水东流至此回。 1 唐· หลี่เป่ย์《望天门山》: น้ำเขียวไหลไปทางทิศตะวันออกถึงที่นี้. 2 宋· 范仲淹《岳阳楼记》：一碧万顷。 2 宋· ฟ่านจ้งหยาน《บันทึกยูเย่》: น้ำเขียวกว้างใหญ่. 例 又如: 碧波(清澄绿色的水波);碧泱泱(水流澄绿深广的样子); เช่น: คลื่นสีเขียว(คลื่นน้ำใสสีเขียว); น้ำเขียว(น้ำที่ไหลใส, ลึกและกว้าง); 碧流(绿水);碧漪(清澈的水波。泛指绿水) น้ำเขียว(น้ำเขียว); คลื่นสีน้ำเงิน(คลื่นน้ำใส) 形 1 青绿色 1 สีน้ำเงิน 引 1 《玉台新咏·古诗为焦仲卿妻作》：绿碧青丝绳。 1 《หยกไทว์ซินย่ง·บทกวีโบราณที่แต่งให้ภรรยาของเจียวจงชิง》: เชือกไหมสีเขียวสวย. 2 宋· 陆游《过小孤山大孤山》：碧峰巉然孤起。 2 宋· หลูโย่ว《ผ่านเสี่ยวกุ้ยซันไปที่ใหญ่》:ยอดเขาสีน้ำเงินเด่นชัด. 3 王夫人《小云山记》：寒则苍，春则碧。 3 นายหญิงหวัง《บันทึกเสียนหยุนซาน》: หนาวจึงมีซีเลข，ฤดูใบไม้ผลิจึงมีสีน้ำเงิน. 例 又如: 碧香(本指绿酒的馨，后为酒名); เช่น: บีเซียง(เดิมทีหมายถึงกลิ่นองุ่นเขียว，ต่อมาก็เป็นชื่อไวน์); 碧海(碧绿色的海);碧芳(绿叶);碧城(传说中仙人居住的地方) ทะเลบี.(ทะเลสีน้ำเงิน); บีฟาง(ใบเขียว); เมืองบี(สถานที่ในตำนานที่มีเทวดาอาศัย). 2 青白色，浅蓝色 2 สีขาว-ฟ้า, สีน้ำเงินอ่อน 引 1 江淹《别赋》：春草碧色，春水渌波。 1 เจียงหยัน《บทกวีเรื่องการแยกออก》: หญ้าฤดูใบไม้ผลิสีน้ำเงิน, น้ำฤดูใบไม้ผลินุ่มนวล. 2 宋· 杨万里《晓出净慈寺送林子芳》：接天连叶无穷碧。 2 宋· หยางหว่านหลี่《ส่งหลินซิฟางที่วัดจิงฉือ》: เชื่อมกับท้องฟ้าสีเขียว. 例 又如: 碧雾(青色的云雾);碧烟(青色的烟雾);碧云(青云;碧空中的云) เช่น: หมอกสีเขียว(หมอกสีฟ้า); ควันสีเขียว(ควันสีฟ้า); เมฆสีเขียว(เมฆบนท้องฟ้าสีน้ำเงิน).