วิธีการเขียนอักษรจีน 恕

恕 [shù] 名 1. 原谅，宽容。 พูนธรรม ขอโทษ ยกโทษ 2. 以自己的心推想别人的心。 เข้าใจโดยการใช้ใจของตนเองคิดถึงใจของผู้อื่น 【本义】:恕道，体谅 หลักการของ恕 คือ การเข้าใจและเห็นใจ 【造字法】:形声。从心，如声。 การสร้างอักษร: ใช้รูปเสียง มาจากใจ 引： 1. 《说文》：恕，仁也。 ใน 《เซวี่ยวยิน》 : 恕 คือ ความเมตตา 2. 《孟子》：彊恕而行，求仁莫近焉。 ใน 《เม่งจื้อ》 : การทำความดีด้วยความเมตตา ใกล้ไคโตนคือการแสวงหาความดี 3. 《声类》：以心度物曰恕。 ใน 《เซียงเล่ย》 : การใช้ใจในการวัดความเป็นจริงเรียกว่า 恕 4. 《贾子道术》：以己量人谓之恕。 ใน 《ก๋าจือเต้าชู้》 : วัดผู้อื่นจากตัวตนเรียกว่า 恕 5. 《墨子经上》：恕，明也。 ใน 《โมซิ้งชิงซั่ง》 : 恕 คือ ความชัดเจน 6. 《礼记·中庸》：忠恕违道不远。 注:“恕，忖也。忖度其义于人。” ใน 《ลี่จี้·จงหยู》 : ความซื่อสัตย์และความเมตตาไม่ห่างจากดัชนี 7. 《论语·卫灵公》：子贡问曰:“有一言而可以终身行之者乎?”子曰:“其恕乎!己所不欲，勿施于人。” ใน 《ลุ้นเย่า·เว่ยหลิงกง》 : ซีกง ถามว่า : “มีคำเดียวที่สามารถปฏิบัติตลอดชีวิตได้ไหม?” ซือกล่าวว่า : “คือความเมตตานั่นเอง! สิ่งที่ตนไม่ต้องการ อย่าให้กับผู้อื่น” 例： 又如:恕直(宽仁正直);恕心(仁爱之心);恕实(忠实，老实);恕道(宽仁之道) ตัวอย่างเช่น: 恕直 (ความเมตตาในความซื่อสัตย์); 恕心 (ใจที่มีเมตตา); 恕实 (ความซื่อสัตย์, ความจริงใจ); 恕道 (เส้นทางของความเมตตา)