วิธีการเขียนอักษรจีน 梵

梵 1. 关于古代印度的。 สืบเนื่องเกี่ยวกับอินเดียโบราณ 2. 关于古代印度的：～语（印度古代的一种语言）。～文（印度古代的文字）。 สืบเนื่องเกี่ยวกับอินเดียโบราณ: ～ภาษา (ภาษาโบราณของอินเดีย) ～อักษร (อักษรโบราณของอินเดีย) 3. 同本义 (lush) หมายถึงเหมือนเดิม (เขียวชอุ่ม) 4. 梵语Brahmā音译词“梵摩”、“婆罗贺摩”、“梵览摩”之省，意为“清净”、“寂静”。 คำที่ยืมมาจากภาษาสันสกฤต Brahmā ว่า “บัณฑิต”、“โปโลหะมะ”、“บรรณาลมะ” หมายถึง “บริสุทธิ์”、“เงียบสงบ”。 5. 佛经原用梵文写成，故凡与佛教有关的事物，皆称梵。 คัมภีร์พระพุทธศาสนาเดิมเขียนด้วยภาษาสันสกฤต ดังนั้นสิ่งที่เกี่ยวข้องกับพระพุทธศาสนาทั้งหมดจึงเรียกว่า “บัณฑิต”。 6. 梵文为古印度书面语，故对印度等地的事物，常冠以梵字，以示与中华有别。 ภาษาสันสกฤตเป็นภาษาที่ใช้เขียนในอินเดียโบราณ ดังนั้นสิ่งที่มาจากอินเดียมักจะมีคำว่า “บัณฑิต” เพื่อบ่งบอกถึงความแตกต่างกับจีน。 梵 1. 诵经声。 เสียงสวดมนต์。 2. 姓 นามสกุล。 梵 1. 同本义 (lush) หมายถึงเหมือนเดิม (เขียวชอุ่ม) 2. 梵语Brahmā音译词“梵摩”、“婆罗贺摩”、“梵览摩”之省，意为“清净”、“寂静”。 คำที่ยืมมาจากภาษาสันสกฤต Brahmā ว่า “บัณฑิต”、“โปโลหะมะ”、“บรรณาลมะ” หมายถึง “บริสุทธิ์”、“เงียบสงบ”。 3. 佛经原用梵文写成，故凡与佛教有关的事物，皆称梵。 คัมภีร์พระพุทธศาสนาเดิมเขียนด้วยภาษาสันสกฤต ดังนั้นสิ่งที่เกี่ยวข้องกับพระพุทธศาสนาทั้งหมดจึงเรียกว่า “บัณฑิต”。 4. 梵文为古印度书面语，故对印度等地的事物，常冠以梵字，以示与中华有别。 ภาษาสันสกฤตเป็นภาษาที่ใช้เขียนในอินเดียโบราณ ดังนั้นสิ่งที่มาจากอินเดียมักจะมีคำว่า “บัณฑิต” เพื่อบ่งบอกถึงความแตกต่างกับจีน。 梵 诵经。 สวดมนต์。 如:梵响(梵声，念佛诵经之声);梵诵(佛教诵经);梵呗(梵音，作法事时的歌咏赞颂之声) เช่น: เสียง梵 (เสียงบัณฑิต, เสียงสวดมนต์); บัณฑิตสวด (สวดมนต์ในพระพุทธศาสนา); บัณฑิตเพลง (เสียงบัณฑิต, เสียงสวดมนต์ระหว่างการประกอบพิธีกรรม)。 梵 1. 诵经声 เสียงสวดมนต์ 2. 姓 นามสกุล。