วิธีการเขียนอักษรจีน 撅

撅 1. ยกขึ้น 2. หัก 撅：ยกขึ้น：～ปาก。～หาง。เปียเริ่มจะ撅着。 撅：หัก：เอาไม้มาดูด～หัก （shé）了。 撅 [juē] 〈动〉 1. ใช้มือดันสิ่งต่างๆ รวมกัน 2. ถอนออก 3. ยกขึ้น, หันขึ้น 4. แตกหัก, หัก 5. ตี, ชนะ 撅 [juē] 〈形〉 ดื้อ, ดันทุรัง (如:撅巴(硬) 撅 1. 〔～竖〕สายตาแคบ, ปัญญาน้อย, เช่น “～～小人，无大经略”。 2. พจนานุกรมเก่า "掘"，การขุดเจาะ。