วิธีการเขียนอักษรจีน 詠

詠： 1. 同“咏”。 **(เหมือนกับ "ยง")** 动词 歌唱，以充满抑扬顿挫的语调吟唱。 **(คำกริยา ร้องเพลง โดยมีเสียงที่มีอารมณ์และจังหวะที่ลื่นไหล)** 【组词】：「吟咏」。《论语．先进》：「风乎舞雩，咏而归。」南朝宋．刘义庆《世说新语．文学》：「闻江渚闲估客船上有咏诗声，甚有情致。」 **(กลุ่มคำ: "ยินยง" จาก "หลุนยวี่" บทที่ "ซื่อแตก" การบรรยายว่า "ลมพัดไปศาลา, ร้องกลับมา" จาก "หนานเฉาโซ่ง . หลิวอี่ฉิง" ใน "เซินปุรุ่นใหม่." ความรู้สึกสลิ่ม ๆ ที่ได้ยินเสียงเพลงบทกวีจากเรือข้ามฟากที่มีผู้ดูแลโล่งๆ)** 动词 抒写、表达。 **(คำกริยา บรรยายและแสดงออก)** 《晋书．卷九二．文苑传．袁宏传》：「宏有逸才，文章绝美，曾为咏史诗，是其风情所寄。」 **(จาก "จินชู" เล่ม 92 "เรื่องราวในวงการวรรณกรรม" กล่าวถึง "หม่งมีพรสวรรค์ งานเขียนสวยงามเคยเขียนบทกวีประวัติศาสตร์ เพื่อสื่ออารมณ์ของเขา")**