วิธีการเขียนอักษรจีน 諂

諂 諂 chǎn 【动】 (形声。从言，臽( xiàn)声。本义:谄媚，曲意迎合) 同本义 1. 奉承；獻媚。 **การประจบสอพลอ; การยกยอ.** 2. 奉承；獻媚：～媚。～佞。不～不驕。《説文•言部》：“諂，諛也。” **การประจบสอพลอ; การยกยอ: ～ การอ่อนน้อมขอโทษ. ～ การโกหก. ถ้าไม่ประจบก็ไม่หยิ่ง. 《ซัวเหว่ย•คำพูด》: “諂” หมายถึง "การประจบ".** 引用 1. 《論語·學而》：貧而無諂，富而無驕。 **《ล้วนจื่อ·การเรียน》: ยากจนแต่ไร้การประจบ, รวยแต่ไร้ความหยิ่ง.** 2. 《孟子·滕文公下》：脅肩諂笑，病於夏畦。 **《เม่งจื่อ·ตอนที่สอง}：การประจบสอพลอด้วยรอยยิ้ม, ป่วยในฤดูร้อน.** 3. 宋· 文天祥《指南錄·後序》：不幸呂師孟構惡於前， 賈餘慶獻諂於後。 **สมัยซ่ง· วินเทียนเซียง《คำจุ๊ยปี》: โชคร้ายที่ลู่ซือเมิ่งสร้างความชั่วร้ายข้างหน้า, จ่าวคุ้ยเก่งมาตีความด้านหลัง.** 例 又如:諂臣(逢迎諂媚的臣子);諂言(諂媚的話) **ยกตัวอย่างเพิ่มเติม: ข้าราชการประจบ (ข้าราชการที่ยกยอ); คำพูดปรนเปรอ (คำพูดที่ยกยอ).**