วิธีการเขียนอักษรจีน 恼

恼 惱 nǎo 1 发怒，怨恨。 * โกรธ, เกลียดชัง 2 烦闷，苦闷。 * รู้สึกหงุดหงิด, ทุกข์ใจ 1 发怒，怨恨：～恨。～火。 * โกรธ, ความเกลียดชัง: ความเกลียดชัง, ความโกรธ 2 烦闷，苦闷：烦～。苦～。懊～。～丧（sàng）。 * รู้สึกหงุดหงิด, ทุกข์ใจ: รู้สึกหงุดหงิด, ทุกข์ใจ, รู้สึกไม่สบายใจ, ความเสียใจ 同本义 * ความหมายเดียวกัน 懊恼;烦闷 * รู้สึกหงุดหงิด; ทุกข์ใจ 打扰 * รบกวน 惹，撩拨 * เชิญชวน; ยั่วเย้า 例 1 唐· 卢仝《寄男抱孙》：任汝恼弟示，任汝恼姨舅。 * ตัวอย่างจาก: 唐หลูทง 《寄男抱孙》: ให้คุณโกรธบุตรชาย, ให้คุณโกรธญาติ 2 《西游记》：他呆子着了恼的人，张开嘴…被行者轻轻的提将出来。 * ตัวอย่างจาก: 《西游记》: เขาเป็นคนที่โกรธ, เปิดปากพูด... ถูกผู้เดินทางที่เบาๆ ยกออกมา 又如:恼聒(烦恼，恼恨);恼懆(烦恼忧愁);恼燥，恼躁(烦恼不安);恼悔(悔恨);恼闷(懊恼烦闷);恼烦(烦恼);恼懊(懊恼) * อีกตัวอย่าง: ความหงุดหงิด, ความเกลียดชัง; ความกังวล; ความรู้สึกไม่สบายใจ; ความเสียใจ; รู้สึกหงุดหงิด, ทุกข์ใจ; ความหงุดหงิด; ความไม่สบายใจ 打扰 * รบกวน 打扰的例子 1 《西游记》：不恼着我，就半年也不装他一次。 * ตัวอย่างจาก: 《西游记》: ไม่รบกวนฉัน, ก็ผมก็ไม่ต้องแกล้งเขาเลยหกเดือน 惹 * เชิญชวน; ยั่วเย้า