วิธีการเขียนอักษรจีน 懒

懒 懶、嬾 lǎn 〈形〉 【本义】:懒惰 1 懒惰，与“勤”相对。 * ขี้เกียจ ตรงข้ามกับ "ขยัน" 2 疲倦，没力气。 * เหนื่อย ไม่มีแรง 1 同本义 * ขี้เกียจ 2 疲惫 * อ่อนเพลีย 【引】 1 《说文》：懒，懈也。怠也。一曰卧也。 字亦作懒。 * 《Shuō Wén》: ขี้เกียจ หมายถึง ขาดความกระตือรือร้น หรือการพักผ่อน 2 《宋书·范晔传》：吾少懒学问，晚成人。 * 《Sòng Shū·Fàn Yè Zhuàn》: ข้าขี้เกียจในการศึกษา สายในการเป็นผู้ใหญ่ 【例】 又如:懒待(没有精神和兴致);懒怠(懒于做某种事);懒得(不想，不情愿);懒残和尚煨芋(唐衡狱寺和尚明瓒禅师，性子懒惰，常吃别人剩食，因号懒残。李泌在寺里夜读访他时，他正在牛粪中煨芋，并送半个芋头给李，叫他小心不要多讲话，去做十年宰相。后果如其言) * เช่น: ขี้เกียจรอ(ไม่มีแรงจูงใจและความสนใจ); ขี้เกียจ(ขี้เกียจในการทำสิ่งใดสิ่งหนึ่ง); ไม่อยาก(ไม่ต้องการ ไม่เต็มใจ); ขี้เกียจเหลือเกิน (พระที่วัดทังเหินมีนิสัยขี้เกียจ มักจะกินอาหารเหลือจากคนอื่น) 2 疲惫 * อ่อนเพลีย 【例】 如:懒困(疲倦困怠);懒怯(疲倦虚弱) * เช่น: เหนื่อยล้า; ขี้เกียจและอ่อนแอ