วิธีการเขียนอักษรจีน 谄

谄 諂 chǎn (动) (形声。从言，臽( xiàn)声。本义:谄媚，曲意迎合) 同本义 - 奉承；獻媚。 • ยกยอ; การประจบประแจง - 奉承；獻媚：～媚。～佞。不～不驕。《説文•言部》：“諂，諛也。” • ยกยอ; การประจบประแจง: ～การประจบ; ～การพูดหวาน; ไม่ ____ ไม่เย่อหยิ่ง。《説文•言部》: “諂, เป็นการพูดหวาน.” 【引】 1 《论语·学而》：贫而无谄，富而无骄。 • 《หลักคำสอนของนักปรัชญาจีนโบราณ · การศึกษา》: ยากจนแต่ไม่ยกยอ, ร่ำรวยแต่ไม่เย่อหยิ่ง. 2 《孟子·滕文公下》：胁肩谄笑，病于夏畦。 • 《เม่งจื่อ · เทิงเวินกงตอนล่าง》: ตอบสนองด้วยการยิ้มแก้มกระตุก, ป่วยในนาหน้าร้อน. 3 宋· 文天祥《指南录·后序》：不幸吕师孟构恶于前， 贾余庆献谄于后。 • ซ่ง· เหวินเทียนเซียง《บันทึกแนวทาง · คำอธิบายท้าย》: โชคร้ายที่ลู่ซือเหม่งสร้างความโกรธในด้านหน้า, เจี่ยยู่เฉิงเสนอการยกยอในด้านหลัง. 【例】 又如:谄臣(逢迎谄媚的臣子);谄言(谄媚的话) • เช่น: ขุนนางยกยอ (ขุนนางที่อ่อนน้อมและยกยอ); คำยกยอ (คำพูดที่ประจบประแจง).