วิธีการเขียนอักษรจีน 嗅

嗅 [i] [xiù] 1. 闻，用鼻子辨别气味。 [หมายถึง] ดม, ใช้จมูกในการแยกแยะกลิ่น 2. 闻，用鼻子辨别气味：～觉。～神经。 [หมายถึง] ดม, ใช้จมูกในการแยกแยะกลิ่น: ～ ความรู้สึก. ～ ประสาทสัมผัส 本义: 用鼻子辨别气味 [หมายถึง] ความหมายเดิม: ใช้จมูกในการแยกแยะกลิ่น 造字法: 形声。从口，臭声。字本作“臭”，由“犬、自(鼻)”会意，狗的鼻子灵敏，善于闻嗅。 [หมายถึง] วิธีการสร้างอักษร:เสียงและรูปร่าง มาจากคำว่า ปาก และเสียงเหม็น ตัวอักษรเดิมใช้ว่า “臭” ซึ่งมาจากความหมายของ “สุนัข, จมูก” ระบุว่าสุนัขมีจมูกที่ไวและเก่งในการดมกลิ่น 引: 《韩非子·外储说左下》：食之则甘，嗅之则香。 [หมายถึง] อ้างอิง: “ฮั่นเฟยจื่อ - ชุดเก็บเกี่ยวด้านนอกตอนล่าง”: “กินแล้วจึงหวาน, ดมแล้วจึงหอม.” 例: 又如:嗅石(神兽名);嗅闻(用鼻子辨别气味) [หมายถึง] ตัวอย่าง: เช่น: หินดม(ชื่อสัตว์เทพ) ; ดม(ใช้จมูกในการแยกแยะกลิ่น)