วิธีการเขียนอักษรจีน 佞

佞 [nìng] 〈动〉 【本义】:用花言巧语谄媚 【造字法】:会意。从女，信省。 佞 [nìng] 〈名〉 1 有才智，旧时谦称：不佞。 * คำที่หมายถึงมีสติปัญญา เป็นคำถ่อมตัวในสมัยโบราณ 2 善辩，巧言谄媚：佞人（有口才而不正派的人）。佞幸（以谄媚而得宠幸）。佞史（为讨好当权者而歪曲篡改事实的历史）。佞臣。奸佞。 * คนที่มีทักษะในการพูดและสนับสนุนด้วยคำหวาน: คนที่มีปากมีเสียงแต่ไม่เป็นคนดี, คนที่ได้อำนาจผ่านการประจบประแจง, ประวัติศาสตร์ที่บิดเบือนเพื่อเอาใจผู้มีอำนาจ, ข้าราชการที่มีลักษณะเอนเอียง, คนที่มีเจตนาไม่ดี 佞 [nìng] 〈形〉 1 有才智 ([En.] wise) * ที่มีสติปัญญา 2 伪善的 ([En.] hypocritical) * ที่มีลักษณะกลับกลอก **引** 1 《说文》：佞，巧谄高材也。 2 《广雅》：佞，巧也。 3 《韩诗外传》：佞，谄也。 4 《国语·晋语》：佞之见佞，果丧其田。 5 《史记·周本纪》：为人佞巧。 6 《盐铁论·刺议》：以邪导人谓之佞。 7 《论语·公冶长》：焉用佞。 8 《书·吕刑》：非佞折狱，惟良折狱。 9 唐· 柳宗元《答韦中立论师道书》：非佞誉诬谀之徒。 **例** 又如:佞王(奸佞);佞巧(谄佞巧诈);佞感(谄佞，媚惑);佞道(谄佞邪恶之术);佞兑(谄谀取悦);佞禄(以谄谀取媚而获得利禄);佞色(谄媚的表情);佞恶(谄媚邪恶);佞口(谗佞人之口;利口;巧嘴);佞舌(巧嘴;巧舌);佞言(逢迎讨好的话);佞给(巧言善辩);佞慧(善于阿谀奉承而又狡黠) * ยกตัวอย่างเช่น: ราชาผู้ฉ้อฉล; ผู้ที่มีทักษะการพูดที่หลอกลวง; การยุยง; วิธีการชั่วร้ายในการประจบ; การพูดเพื่อให้ถูกใจ; ผลประโยชน์จากการประจบ; ท่าทางที่ประจบประแจง; ความชั่วร้ายที่ประจบประแจง; คำพูดของคนที่หยาบคาย; คำพูดที่มีเล่ห์เหลี่ยม; คำพูดที่สอดรับ; คำพูดเพื่อประโยชน์; การประจบประแจงที่มีลักษณะเจ้าเล่ห์ 佞 [nìng] 〈名〉 1 巧言谄媚的人 ([En.] one who flatters) * คนที่มีทักษะในการพูดและประจบประแจง **引** 1 《英烈传》：全望陛下亲贤远佞，以调天和，以安黎庶。 **例** 又如:奸佞 * ด้านตัวอย่าง: คนที่มีเจตนาไม่ดี 佞 [nìng] 〈形〉 1 有才智 ([En.] wise) * ที่มีสติปัญญา **引** 1 《左传·成公十三年》：寡人不佞。 **例** 又如:不佞(没有才智，多用为谦词) * ยกตัวอย่างเช่น: ไม่ได้มีสติปัญญา (ไม่มีสติปัญญา บางครั้งใช้เป็นกริยาถ่อมตัว) 2 伪善的 ([En.] hypocritical) * ที่มีลักษณะกลับกลอก **引** 1 《北史》：佞哀诈立，实非本怀。 * ข้อความกล่าวถึง พวกที่กลับกลอกซึ่งมีเจตนาไม่เป็นจริง