วิธีการเขียนอักษรจีน 停

停 [tíng] 〈动〉 【本义】:หยุด，หยุดพัก 1. 止住，中止不动：หยุดลง，หยุดพัก，หยุดการผลิต，หยุดการเรียน，หยุดการทำงาน，หยุดการตีพิมพ์，หยุดสงคราม，หยุดธุรกิจ，หยุดการคั่งค้าง 2. 总数分成几份，其中的一份：ในสิบส่วนมีเก้าส่วนที่ดี 3. 暂时不继续前进：หยุดพัก，จอดพัก 4. 妥当：เหมาะสม 〈名〉 1. 成数，总数分成几份，其中一份叫一停：ส่วนหนึ่งของจำนวนรวม 2. 如:十停人中有八停人去了：ในสิบส่วนมีแปดส่วนที่ไป 3. 通“亭”。行人停留宿食的处所：ที่พักสำหรับนักเดินทาง 4. 如:停传(宿站);停落(驿亭村落);停居(租寓之所) 〈形〉 1. 停当。妥贴;妥当：เหมาะสม，ถูกต้อง 2. 如:停妥(停当妥贴);停稳(妥贴);停腾(停当);停脱(停当);停停当当(妥妥贴贴);停停脱脱(稳稳当当) 3. 平均的：เฉลี่ย，โดยเฉลี่ย 4. 正值：ตรงเวลา 停 [tíng] 〈动〉 【本义】:หยุด，หยุดพัก 1. 同本义：หยุด，หยุดพัก 【引】 1 《释名·释言语》：หยุด，กำหนด，ตั้งอยู่ ณ ที่นั้น 2 《左传·隐公三年》：น้ำในบ่อสุ่มของน้ำขุ่น；“น้ำขุ่น หยุดน้ำ” 3 唐· 李白《行路难》：หยุดแก้วและเลิกคำนวณ，ไม่สามารถกินได้ 4 唐· 白居易《琵琶行(并序)》：เสียงขลุ่ยหยุด，พูดช้า