วิธีการเขียนอักษรจีน 佩

佩 珮 pèi 〈名〉 【本义】:系在衣带上的装饰品 1. 挂，带：~带。~戴。~剑。 - แขวน ถือ: ~ สาย ~ สวม ~ ดาบ 2. 古代系在衣带上的玉饰：玉~。 - สมัยโบราณของใช้ที่ผูกไว้ที่เอว: หยก~ 3. 心悦诚服：~服。钦~。敬~。可~。 - มีความสุขเต็มใจ: ~ สื่อสาร ~ เคารพ ~ สามารถ ~ 〈动〉 1. 佩带，把徽章、符号、手枪等戴在或挂在胸前、臂上、肩上或腰间 - สวมใส่ สวมเหรียญ สัญลักษณ์ ปืน ฯลฯ ที่หน้าอก แขน ไหล่ หรือเอว 2. 钦佩，敬仰 - ชื่นชม เคารพ 3. 携带，随身拿着 - พกติดตัว 【引】 1. 《说文》：佩，大带佩也。 - "เป่ย" หมายถึง สายใหญ่ที่ใช้สำหรับการผูกรัด 2. 《诗·郑风·子衿》：青青子佩。 - "子เพ" เป็นสีเขียวสดใส 3. 《周礼·王府》：共王之服玉佩玉。 注:“王之所带者。” - "เสื้อผ้าฮ่อง" ใช้หยกเป็นเครื่องประดับ 4. 《楚辞·湘君》：遗余佩兮澧浦。 - "ทิ้งไว้เพื่อเผา" 【例】 1. 佩玖(作佩饰用的浅黑色美石) - "เป่ยเจียว" หินสีดำอ่อนที่ใช้ในการประดับ 2. 佩玦(有缺口的环形佩玉) - "เป่ยกั๋ว" หยกที่มีรูโหว่ 3. 佩珂(用黄黑色玉石制成的佩饰) - "เป่ยเคอ" เครื่องประดับทำจากหยกสีเหลืองดำ 4. 佩衽(佩玉和衣襟) - "เป่ยเสิ่น" หยกที่ตกแต่งที่ชายเสื้อ 【例】 佩章(古代官员佩带的印章) - "เป่ยจาง" ตราประทับที่ข้าราชการสวมใส่ 佩巾(古代女子外出时系于腰左的拭巾) - "เป่ยจิน" ผ้าในสมัยโบราณที่ผู้หญิงสวมไว้ที่เอวข้างซ้าย 佩玉(古代系于衣带用作装饰的玉) - "เป่ยหยก" หยกที่ใช้ตกแต่งที่ผูกไว้ 1. 《素问·四气调神大论》：圣人行之，愚者佩之。 - ผู้ทรงปัญญาทำ ผู้โง่มีแต่พกไว้ 2. 《白虎通·衣裳》：农夫佩其耒耜，工匠佩其斧斤。 - ชาวนาใช้เสียม ช่างใช้ขวาน 3. 《山海经·南山经》：杻阳之山，有兽名鹿蜀，佩之宜子孙。 注:“谓带其皮毛。” - ภูเขายาง อาศัยสัตว์ชื่อ "ลุกซู้" 4. 佩仰(钦佩和信仰) - "เป่ยหยาง" ความเคารพและความเชื่อ 佩慰(钦佩欣慰) - "เป่ยเว่ย" ความเคารพที่น่าพอใจ 佩德勿谖(受到的恩情，永远不会忘记) - "เป่ยเต๋อหวู่เซียน" ความเมตตาที่ได้รับจะไม่มีวันลืม